Listopad to czas zadumy. To wyjątkowe chwile, kiedy w Stowarzyszeniu wędrujemy myślami do podopiecznych, których już z nami nie ma. Zapraszamy Cię do tego wspólnego wspomnienia.

Opowiada Joanna Mielczarek, Dyrektor Stowarzyszenia:
Pan Leon odszedł w maju tego roku, dzień po swoich 97 urodzinach. Pamiętam, kiedy pierwszy raz odwiedziłam seniora w jego małym mieszkaniu na osiedlu robotniczym w Warszawie – przyjął mnie bardzo serdecznie. W pokoju było cicho i duszno. Mieszkał sam już od wielu lat. Na ścianach i szafkach stały i wisiały dziesiątki pamiątek: z wakacyjnych podróży, zdjęcia bliskich, obrazy, maski z Afryki, figurki, bibeloty. Usiedliśmy przy stole, a pan Leon wziął do ręki malutką mosiężną figurkę i zaczął opowiadać jedną z historii sprzed lat. Tak bardzo chciał rozmawiać. Z nikim się od dawna nie widział. Kiedy wychodziłam wtedy od pana Leona, zapytał czy znowu przyjdę i poprosił, abym go odwiedzała, kiedy tylko mam czas i ochotę. Po tej wizycie wiedziałam już jakiego kompana – wolontariusza zaprosić do życia tego bardzo samotnego, a jednocześnie ogromnie towarzyskiego człowieka. Pan Leon, jako uczestnik naszego Programu OBECNOŚĆ, mógł liczyć na regularne, życzliwe wizyty naszych wolontariuszy oraz wspólne spotkania świąteczne, których zawsze wyczekiwał. Przez ostatnie 3 lata wolontariuszem towarzyszącym pana Leona był Wojtek. Zawsze pamiętał o urodzinach seniora i okazjach takich jak, np.: Dzień Dziadka. W zeszłym roku na urodziny pana Leona zachęciliśmy naszych internetowych przyjaciół do przesyłania życzeń. Na apel odpowiedziało wtedy ponad dwieście osób. Wojtek wydrukował wszystkie życzenia i przekazał jubilatowi wraz z bukietem kwiatów. To było świętowanie pełne wzruszeń. Dziś nasze serca wypełnia tęsknota, ale pamięć zachowuje wiele miłych wspomnień i wciąż tak żywo brzmiące słowa pana Leona: "Człowiek jest istotą życia gromadnego…" Cieszę się, że mogliśmy towarzyszyć przez 6 lat temu niezwykłemu człowiekowi.

To także dzięki naszym darczyńcom samotni seniorzy mają u swego boku życzliwych wolontariuszy, którzy towarzyszą im w ostatnich latach życia. Wolontariusze pielęgnują też pamięć o seniorach, którzy odeszli i dzielą się z innymi doświadczeniem pozyskanym w relacji z osobą starszą.