Wolontariuszka Łucja miała się spotkać z panią Krystyną już kilka miesięcy temu, ale nie było to możliwe z powodu sytuacji epidemicznej.

Poznawałyśmy się z panią Krystyną przez telefon i muszę przyznać, że bardzo się polubiłyśmy dzięki tym rozmowom. Nie raz słyszałam podczas naszych pogawędek jak bardzo seniorka tęskni za wyjściem na spacer. – mówi Łucja.

I wreszcie marzenie się spełniło. Na swoje pierwsze spotkanie wolontariuszka i podopieczna wybrały się na spacer. Nareszcie mogłam się napatrzeć na piękną naturę i kwitnące kwiaty. – mówiła z zachwytem pani Krystyna.

Widziałam jak moja podopieczna z minuty na minutę robi się coraz weselsza i skupia na pozytywnych rzeczach. Podziwiałyśmy przyrodę i rozmawiałyśmy o tym, co nas otacza. Bardzo nas wzmocniło to spotkanie i już mamy plany na następne. Przesyłamy serdeczne pozdrowienia! – podsumowuje wolontariuszka.